ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

 

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΚΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΝΑΖΙΦΑΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ

Οι μερικές και γενικές απεργιακές, όσο και οι κινηματικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα και καθημερινά στην Ελλάδα, μέρος των αντίστοιχων κινητοποιήσεων στην Ευρώπη, είναι τόσο αντικειμενικά, όσο και συγκεκριμένα, διεκδικητικά, ανυψωμένες μορφές της ταξικής πάλης των εργαζομένων ενάντια στην ολοκληρωτική κρίση αποσύνθεσης, παρασιτισμού, κερδοσκοπίας, πολέμου και ναζιφασισμού του καπιταλιστικού συστήματος, στην ακροτελεύτια φάση του, αυτή του ιμπεριαλισμού. Και βέβαια ενάντια στη στυγερή πολεμική και φασιστοειδή κυβέρνηση Μητσοτάκη, «βασιλικότερη του βασιλιά» ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Ακριβώς πολύ λίγο πριν την οριστική κατάργηση αυτού του συστήματος και των υπηρετών του από την ιστορία της ανθρωπότητας, που όπως πάντα, ήταν και θα είναι ιστορία της ταξικής πάλης ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους, όσο υπήρχαν και υπάρχουν τα συστήματα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τα συστήματα της ατομικής ιδιοκτησίας, με τελευταίο, πριν την οριστική εξαφάνιση όλων, το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα. Και η κατάργησή του έχει ξεκινήσει και βαθύνει από το, πάνω από έναν αιώνα αναδυθέν και αναδυόμενο καθημερινά, σαν ανάγκη, δυνατότητα, επικαιρότητα και υλοποίηση και τελικά νικηφόρο σοσιαλιστικό-κομμουνιστικό σύστημα.

Μερικές και Γενικές Απεργίες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και μ’ ευκαιρία το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς 2024 πρέπει ν’ ανυψωθούν ταξικά και πολιτικά με τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, μέχρι την κινηματική, επαναστατική λαϊκή δημοκρατική, αμεσο-δημοκρατική ανατροπή της πολεμοχαρούς και φασιστοειδούς, όσο και καταρρέουσας έτσι κι αλλιώς κυβέρνησης της δεξιάς: κυνικά εγκληματικής πολεμικής, πρωτοπόρου των σχεδίων και των δράσεων του ιμπεριαλισμού, των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, ενάντια στην ανθρωπότητα, στην Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή και όλο τον κόσμο. Με κύριο στόχο του τους υπερασπιστές αυτής της ανθρωπότητας, τη Ρωσική Ομοσπονδία, τη Λαϊκή Κίνα και τους συμμάχους τους. Σ’ ένα Διαρκή, όσο και άμεσα στο προσκήνιο, Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (ΠΠ), που σημαίνει και θα σημάνει τη γιγάντωση και βάθεμα του ταξικού, επαναστατικού και σοσιαλιστικού-κομμουνιστικού στρατοπέδου, που έχει πάρει αναπόφευκτα τη μορφή του αντιιμπεριαλιστικού. Ενάντια στον ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ (Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν-Τρότσκι-Ποσάδας) πόλεμο και ναζιφασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.

Η εγκληματικότητα αυτής της κυβέρνησης δεν είναι μόνο η άμεση συμμετοχή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ναζιφασισμό, έχοντας αυθαίρετα κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο άμεσα ενάντια στη Ρωσική Ομοσπονδία, ενάντια στη λαϊκή θέληση αλλά και τους αστικοδημοκρατικούς θεσμούς (όλους κι αυτούς διεφθαρμένους άλλωστε), αλλά και η καπιταλιστική κερδοσκοπική και διεφθαρμένη προμελετημένη και “εξ αμελείας” εγκληματικότητα στο εσωτερικό της χώρας, με άπειρα δολοφονικά συμβάντα, με πρόσφατο μεγαλύτερο στα Τέμπη. Είναι αυτή η εξωτερική κι εσωτερική πολεμική και δολοφονική δραστηριότητά της ο κύριος παράγοντας της αποσύνθεσης και της κατάρρευσής της, παραιτήσεις υπουργών, άλλων αξιωματούχων, στρατιωτικών, κτλ, συνεχείς, μαζί με τις εσωτερικές της αντιφάσεις, αντανάκλαση των εσωτερικών αντιθέσεων και της αποσύνθεσης του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού.

Η «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» καταρρέει και συντρίβεται, αποκαλύπτοντας πλήρως τη δολοφονική φύση και όπλα της, μέσα από αυτά τα ερείπιά της, χρησιμοποιώντας αυτά τα όπλα καθημερινά, μήπως σώσει κάποια από αυτά τα ερείπια, απέναντι στην «πυραμίδα» της αντίπαλης και ανατρεπτικής του, ταξικής, επαναστατικής και σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής ανθρωπότητας. Είναι μάλιστα ένα τομέας αυτής της ανθρωπότητας, από την κομμουνιστική κορυφή της, αυτή της κομμουνιστικής πρωτοπορίας και ηγεσίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων της Κίνας και της Ομοσπονδιακής Ρωσίας, αλλά και των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών και των Κομμουνιστικών, Εργατικών κι Επαναστατικών Σοσιαλιστικών Κομμάτων, του Κουβανικού και Βορειοκορεάτικου Εργατικού Κράτους, των Εργατικών κι Επαναστατικών Κρατών όλου του κόσμου, μέχρι την κομμουνιστική, σοσιαλιστική κι επαναστατική βάση, όχι μόνο των Κομμάτων της Αριστεράς αλλά και της κοινωνίας. Είναι αυτός ο τομέας της κοινωνίας που καθοδηγεί όλη την Πυραμίδα της Ταξικής, Επαναστατικής και Σοσιαλιστικής-Κομμουνιστικής Πάλης της Ανθρωπότητας, ενάντια στην «ιμπεριαλιστική πυραμίδα», για να την καταργήσει και να την αντικαταστήσει κι όχι για να συμβιώσει και να ενσωματωθεί σ’ αυτή, όπως αντιμαρξιστικά-αντιλενινιστικά, αντεπαναστατικά και αντικομουνιστικά πιστεύει και προπαγανδίζει τρισάθλια και προδοτικά η ηγεσία του ΚΚΕ, ότι ήδη έχει γίνει μία και μοναδική «ιμπεριαλιστική πυραμίδα»!!! Αυτό προσπάθησε να το κάνει πριν, τώρα και μετά, η προδοτική γραφειοκρατία της Αριστεράς, κάθε απόχρωσης -πριν καταργηθεί κι αυτή μαζί με την κατάργηση του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού που την τροφοδοτεί- προσπαθώντας να εφαρμόσει στη χειρότερή της εκδοχή την «ειρηνική συνύπαρξη» ανάμεσα στα δύο συστήματα, καπιταλισμός-σοσιαλισμός. Χωρίς βέβαια να το πετύχει ποτέ, παρά μόνο τη δική της συνύπαρξη, σαν γραφειοκρατία, με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, που τώρα στην «τελική αναμέτρηση ανάμεσα στα δύο συστήματα» (Χ. Ποσάδας), ταυτίζεται ανοιχτά μαζί του σε όλα του τα σχέδια και δράσεις. Το ίδιο έκανε η γραφειοκρατία στον Β΄ ΠΠ και σε άλλοτε άλλο βαθμό στον Α΄ΠΠ, το ίδιο κάνει και θα κάνει και τώρα, στον Γ΄ ΠΠ, όπου πιάνεται γερά από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, για να μην την καταργήσει ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός.

Με την ανύπαρκτη «ουδέτερη» δήθεν στάση της απέναντι στον σε πλήρη εξέλιξη Γ’ ΠΠ, η γραφειοκρατία του ΚΚΕ προσπαθεί να διαπαιδαγωγήσει και να προετοιμάσει τα μέλη του ΚΚΕ για την ίδια προδοσία που έκανε απέναντι στον Β΄ΠΠ, όπου προτίμησε τη «συνύπαρξη» με το υπάρχον σύστημα, παρά τη σοσιαλιστική επανάσταση. Τότε εν μέρει το πέτυχε, αλλά τώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα η γραφειοκρατία θ’ ανατραπεί -μαζί με το σύστημα όπου «συνυπάρχει»- από τα ίδια τα μέλη του Κόμματος και κυρίως από τις πάντα «ώριμες για το σοσιαλισμό» (Χ. Ποσάδας) ελληνικές μάζες. Τότε εν μέρει το πέτυχε γιατί είχε το στήριγμα της σταλινικής γραφειοκρατίας στην ΕΣΣΔ και στον κόσμο, που πρόδωσε τη σοσιαλιστική επανάσταση παντού και την ανέτρεψε όπου μπόρεσε. Τώρα ο μαρξιστικός-λενινιστικός, επαναστατικός, κομμουνιστικός και σοσιαλιστικός τομέας της ανθρώπινης πυραμίδας, με κέντρο τη Λαϊκή Κίνα και τη Ρωσική Ομοσπονδία (κοινωνικά, στη βάση, σοβιετική και κομμουνιστική) και τα Κομμουνιστικά Κόμματά τους, στηρίζουν την αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική και σοσιαλιστική πάλη κι επανάσταση στον κόσμο, αλλά ακόμα και τις καταπιεζόμενες κι εκμεταλλευόμενες από τον ιμπεριαλισμό καπιταλιστικές χώρες, για να μπορέσουν να προοδεύσουν αντιιμπεριαλιστικά!!!

Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά κι έτσι, όπως σε όλα τα εκμεταλλευτικά καθεστώτα, δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμός, υπάρχουν Δύο Ταξικές «Πυραμίδες» ανταγωνιστικά αντίθετες (ή η μία ή η άλλη) και σε καμία περίπτωση μια, «μία, ιμπεριαλιστική» τώρα, ακόμα κι αν το ήθελαν και το θέλουν, μάλιστα το διαπιστώνουν (!)- δες του ΚΚΕ-, κάποιες προδοτικές γραφειοκρατίες, όλων των αποχρώσεων και τρισάθλιων ειδών. Και ταυτόχρονα δεν κάνουν τίποτα για να την ανατρέψουν -αφού γι’ αυτούς είναι μία μεν αλλά ιμπεριαλιστική-, αλλά αντίθετα «συνυπάρχουν» και το πολύ πολύ κάνουν οικονομισμό και διεκδικήσεις απέναντί της!

Είναι Δύο οι Πυραμίδες, είναι οι «Δύο Πλευρές της Ιστορίας»: Από τη μια η «μη σωστή», άδικη, κακή, εγκληματική «πλευρά», αυτή της τάξης των εκμεταλλευτών, πάντα καταπιεστικών, οπισθοδρομικών, δολοφονικών και πολεμικών, που διαδοχικά καταργείται από την πυραμίδα της επόμενης εκμεταλλεύτριας τάξης. Κι από την άλλη η «Σωστή Πλευρά της Ιστορίας», η ανταγωνιστικά αντίθετη Πυραμίδα, αυτή των εκμεταλλευόμενων μαζών, που επαναστατούν πάντα για να καταργήσουν το προηγούμενο εκμεταλλευτικό καθεστώς της ατομικής ιδιοκτησίας και το πετυχαίνουν. Μέχρι την τωρινή «Σωστή Πλευρά της Ιστορίας Ανθρωπότητας», αυτή της Διαρκούς, Αέναης, Ειρήνης και Προόδου της, που με καθοδηγητική τάξη την προλεταριακή και το Κόμμα της, καταργεί μια για πάντα τις εκμεταλλεύτριες τάξεις, στην αταξική, σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία. Εκεί που έτσι αυτοκαταργείται σαν «Πυραμίδα» ταξική, για να μετασχηματιστεί σ’ ένα ανυψωμένο μέχρι το Σύμπαν Αρμονικό Παγκόσμιο και Υφήλιο Οικοδόμημα, αυτό της παγκόσμιας κομμουνιστικής αρχής: «ο καθένας σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του». «Καταργείται το βασίλειο της ανάγκης κι επικρατεί παντού το βασίλειο της ελευθερίας» (μαρξισμός).

Οι μάζες και οι λαοί όλου του κόσμου είναι ώριμοι για το σοσιαλισμό» (Χ. Ποσάδας). Οι αντικειμενικές συνθήκες ήταν ώριμες γι’ αυτόν ήδη από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα (Λένιν-Τρότσκι) γι’ αυτό και έγινε, νικηφόρα, η Ρώσικη Σοσιαλιστική Επανάσταση, αλλά και υπήρξαν και υπάρχουν πολλά Εργατικά Κράτη (Σοσιαλιστικά). Οι λαοί του κόσμου δεν μπορούσαν παρά ν’ «αντανακλάσουν αυτή την αντικειμενική πραγματικότητα» (μαρξισμός, διαλεκτικός ιστορικός υλισμός) και να ωριμάσουν σοσιαλιστικά-κομμουνιστικά. Είναι η γραφειοκρατία της αριστεράς που συγκράτησε, συγκρατεί, πρόδωσε και προδίδει αυτή των ωριμότητα των μαζών, στην προσπάθειά της να συνυπάρξει και να ταυτιστεί με το σωτήρα της, το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό δεν σήμανε και δεν σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαία τα Κόμματα της Αριστεράς, ιδιαίτερα τα Κομμουνιστικά Κόμματα, για να μετατραπεί αυτή η ωρίμανση των μαζών για το σοσιαλισμό σε σοσιαλιστική-κομμουνιστική υλοποίηση. Αυτό έκανε ο Λένιν, με το Μπολσεβίκικο Κόμμα, με το Εργατικό Κράτος, τα Σοβιέτ και την Κομμουνιστική Διεθνή. Τον οποίο Λένιν θυμόμαστε, αποκαθιστούμε και τιμούμε και προσπαθούμε να εφαρμόσουμε στα 100 χρόνια από το θάνατό του και στον οποίο αφιερώνουμε μεγάλο μέρος της τελευταίας έκδοσης του περιοδικού μας Κομμουνιστική Ενότητα. Το έκανε για την επέκταση και το βάθεμα του σοσιαλισμού σε όλο τον κόσμο. Σήμερα μέσα, αναπόφευκτα και Μεταβατικά, από τα Μέτωπα και τις Κυβερνήσεις της Αριστεράς, Κομμουνιστικής, Σοσιαλιστικής, Οικολογικής, Εξωκοινοβουλευτικής, Επαναστατικής Αντιιμπεριαλιστικής Εθνικιστικής, το Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο και τη Νέα Κομμουνιστική Διεθνή. Με ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη και πόλεμο, ενάντια στον πόλεμο και το ναζιφασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, για την ανατροπή του -και μέσα από αυτόν τον πόλεμο- και για την οικοδόμηση των Επαναστατικών και Εργατικών Κρατών και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού παγκόσμια και βέβαια στην Ελλάδα. Όπου άμεσα αυτό περνάει από την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που κυνικά, αντιδημοκρατικά κι εγκληματικά έχει επιλέξει ανοιχτά κι έμπρακτα την πολεμική και ναζιφασιστική «πλευρά της ιστορίας» και μάλιστα την ενισχύει με κάθε τρόπο, στην Ελλάδα, ευρωπαϊκά και παγκόσμια.

Κάθε φορά και περισσότερο, η αποχή των μαζών στις εκλογές στις χώρες των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, δηλαδή των ληστρικών-πολεμικών-ναζιφασιστικών συμμοριών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, δείχνει αυτή τη σοσιαλιστική ωρίμανσή τους και την αγωνιστική θέλησή τους ν’ ανατρέψουν αυτό σύστημα κι αυτούς που το υπηρετούν. Και ταυτόχρονα αυτή η αποχή δείχνει την καταδικαστική κι ανατρεπτική στάση τους ενάντια στη γραφειοκρατία της αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, που προμελετημένα ή/και «εξ αμελείας» δεν κάνουν τίποτα για να το ανατρέψουν. Αντίθετα συνυπάρχουν και ταυτίζονται μ’ αυτό. Πολύ περισσότερο αυτό εκφράζεται στις εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και ναζιφασισμού. Αυτή, η τέτοια αποχή, θα εκφραστεί και πρέπει να εκφραστεί και στις προσεχείς ευρωεκλογές, που θα σημάνει ένα «βήμα -ταξικής- πάλης» έξω κι ενάντια σ’ αυτή τη «φωλιά ληστών». Ο Λένιν, που τιμούμε σήμερα και πάντα, χαρακτήρισε «φωλιά ληστών» την Κοινωνία των Εθνών, προκάτοχο του ΟΗΕ, φανταστείτε πώς θα χαρακτήριζε το ευρωκοινοβούλιο!!!

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2023, 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2023, 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να πάει με την πραγματικά «σωστή πλευρά της ιστορίας», την Αντιιμπεριαλιστική-Αντικαπιταλιστική και Σοσιαλιστική, ανατρέποντας άμεσα τη δεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη και την εγκληματική, πολεμική και ναζιφασιστική ιμπεριαλιστική «πλευρά» που έχει επιλέξει σαν «σωστή» για τη χώρα!!!

Όταν η δεξιά και ο ιμπεριαλισμός στην Ελλάδα, μετά από επανειλημμένα κοινοβουλευτικά και βασιλικά πραξικοπήματα, έφερε τελικά και στήριξε την ανοιχτή δικτατορία του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα το 1967, δεν την έφερε για να φύγει, αλλά για να μείνει. Γιατί αυτή είναι η μόνη οικονομική και κοινωνικοπολιτική-στρατιωτική βάση για την επιβίωση αυτού του συστήματος, σ’ αυτή τη φάση της κοινωνικής ιστορίας: αυτή της ολοκληρωτικής αποσύνθεσης του συστήματος, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, πολιτιστικής, ηθικής, που για την επιβίωσή του το οδηγεί μόνο και μόνο στη στρατιωτική-πολεμική προετοιμασία και δράση, σε συνδυασμό πάντα με τη δικτατορία των μονοπωλίων, με κάθε μορφή και το ναζιφασισμό. Κι όταν η ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη του ελληνικού λαού, εκφρασμένη μέσα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, 50 χρόνια πριν, δεν κατάφερε ν’ ανοίξει την πορεία προς την ανατροπή αυτού του συστήματος, κύρια εξαιτίας των διαδοχικών προδοσιών της γραφειοκρατίας της Αριστεράς κάθε απόχρωσης, ακολούθησε μια πιο στυγνή και πολεμοχαρής δικτατορία -δες και πραξικόπημα στην Κύπρο-, έστω για λίγους μήνες, που με τη σειρά της έφερε πάλι τη δεξιά στην κυβέρνηση, γιατί και πάλι η πάλη του λαού δεν κατάφερε (δες πάλι την προδοσία των γραφειοκρατικών ηγεσιών) να οδηγήσει προς την ανατροπή του συστήματος και του ιμπεριαλισμού που το στήριζε στην Ελλάδα, σε όλες του τις μορφές. Εκτός των άλλων λόγω της αδυναμίας του καπιταλισμού στην Ελλάδα, με κάθε φορά και περισσότερο την πορεία του προς ένα προτεκτοράτο του αμερικανονατοϊκού και ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού. Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα και η δεξιά που το αντιπροσωπεύει δεν έχουν ούτε ένα λεπτό ζωής από μόνοι τους. Όχι η Ελλάδα και ο λαός της, που έχουν όλο το λαμπρό προοδευτικό μέλλον μπροστά τους με τον αντικαπιταλισμό-αντιιμπεριαλισμό και το σοσιαλισμό.

Είναι αυτή η ταξική, επαναστατική και σοσιαλιστική πάλη του ελληνικού λαού, μέρος αλληλέγγυο της πάλη των λαών όλου του κόσμου, που από τα 50 χρόνια που μεσολάβησαν από την πτώση της δικτατορίας -από την αποσύνθεση του συστήματος και την πάλη του λαού, αλληλοεπιδρώντας- έκανε ώστε ν’ αναδείξει την Αριστερά, Σοσιαλιστική, Ριζοσπαστική, Οικολογική, Εξωκοινοβουλευτική, στην Κυβέρνηση για 25 χρόνια και για άλλα περίπου 5 χρόνια Κυβερνήσεις Υπηρεσιακές και Συνεργασίας -και με τη δεξιά-. Που έδειχναν βέβαια, αυτές οι τελευταίες, ήδη πού το πήγαινε και τώρα η γραφειοκρατία της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων. Κι εκτός αυτού οι κυβερνήσεις της δεξιάς με πρωθυπουργούς της οικογένειας Καραμανλή, αντιπροσώπευαν το σύστημα, αλλά και εκφράζανε έντονα και την ταξική πάλη στην Ελλάδα και τον κόσμο, όπως άλλωστε γίνεται, σε άλλον άλλοτε βαθμό, σε όλη την ιστορία των κυβερνήσεων και του παγκόσμιου προτσές γενικά. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφυγε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, έστω και για λίγο (εκφράζοντας μια διαρκή, αναγκαία, δυνατή κι αναπόφευκτη ιστορική ανάγκη της Ελλάδας και όλων των χωρών του για οριστική αποχώρηση από αυτό), ενώ ο Κώστας Καραμανλής απειλήθηκε με δολοφονία όταν προσέγγισε τη Ρωσική Ομοσπονδία (επίσης μια διαρκής, αναγκαία, δυνατή κι αναπόφευκτη ιστορική ανάγκη της Ελλάδας και όλων των χωρών). Σ’ αυτά τα ταξικά ιστορικά πλαίσια, οι όποιες δημοκρατικές, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές κατακτήσεις στη χώρα, ήταν αποτέλεσμα της ταξικής πάλης του λαού και των κυβερνήσεων της Αριστεράς που ανάδειχνε. Αλλά καθώς η γραφειοκρατία είναι «κατ’ εικόνα και ομοίωση» του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού από τον οποίο τροφοδοτείται και υποτάσσεται σ’ αυτόν, έχει μπει σε όλο τον κόσμο κι αυτή στη φάση των αντιδημοκρατικών πραξικοπημάτων, προγραμματικών, αλλά και θεσμικών (όπως με την εκλογή του συστημο-κατέβατου Κασελάκη από ψηφοφόρους της δεξιάς, σχεδόν στην πλειοψηφία τους, -με γραμμή από τα κέντρα του συστήματος- στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ) ενάντια στα Κόμματά τους της Αριστεράς. Εμείς ελπίζουμε βέβαια και θεωρούμε πολύ πιθανό, στην καθημερινή ταξική πάλη και πορεία να μετακινηθούν αυτοί οι ψηφοφόροι της δεξιάς προς τ’ αριστερά.

Resistencia-Reevolucion Antimperialista en Medio Oriente con todos los medios

PARTIDO COMUNISTA REVOLUCIONARIO (TROTSKISTA-POSADISTA)

SECCIÓN GRIEGA DE LA 4ª INTERNACIONAL POSADISTA

 No hay otra respuesta a la guerra y al nazifascismo del capitalismo imperialista fuera de la revolución, por todos los medios -incluida la guerra- en Medio Oriente, Ucrania y el mundo entero.

Expulsión democrática y revolucionaria inmediata de los yankis y la OTAN y derrocamiento del gobierno que les sirve en Grecia y que ha declarado la guerra y el nazifascismo en la región, poniendo al país en riesgo de guerra de manera antinacional: con los preparativos de guerra (ver ahora la ocupación de Elefsina por parte de los yankis) y constantes declaraciones y acciones de guerra, provocando otras similares por parte del otro lado. Lo mismo debería hacerse en todas las regiones-países que están en guerra y en el mundo.

Inmediata Permanente Convivencia y Federación Pacífica, Revolucionaria Antiimperialista-Anticapitalista y Socialista de los pueblos y naciones de las zonas de guerra.

El capitalismo imperialista no permite ninguna solución pacífica a los problemas nacionales, con la guerra y los medios nazi-fascistas, con gobiernos y prácticas nazi-fascistas asesinas, en todo el mundo, con la punta de lanza actual (boomerang en su contra al mismo tiempo) en Ucrania e Israel, con los gobiernos asesinos, corruptos y nazifascistas de los bajo juicios ​​Zelensky-Netanyahu. Contra la guerra total y asesina del imperialismo allí y en todo el mundo, durante un siglo, que culminó en la Primera y la Segunda Guerra Mundial y ahora en la Tercera Guerra Mundial Permanente, la respuesta fue, es y será la lucha antiimperialista-anticapitalista, Resistencia y Revolución, por todos los medios, como los utilizados por la Resistencia Revolucionaria Palestina y el Heroico Pueblo Palestino. Con el apoyo de todos los pueblos del mundo, como lo demuestran las enormes manifestaciones pro palestinas en todo el mundo, en los propios países capitalistas imperialistas, EE.UU., la UE, Grecia. Teniendo el pueblo como centro de Resistencia y Derrocamiento del capitalismo imperialista y su guerra-nazi-fascismo, la China Popular y la Federación Rusa.

Αντιιμπεριαλιστική Αντίσταση-Επανάσταση στη Μέση Ανατολή με όλα τα μέσα

Δεν υπάρχει άλλη απάντηση στον πόλεμο και το ναζιφασισμό του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού έξω από την επαναστατική, με όλα τα μέσα -και τα πολεμικά-, στη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία και όλο τον κόσμο.

Άμεσο, επαναστατικό δημοκρατικό διώξιμο των αμερικάνων και του ΝΑΤΟ και ανατροπή της κυβέρνησης που τους υπηρετεί στην Ελλάδα και που έχουν κηρύξει τον πόλεμο και το ναζιφασισμό στην περιοχή, βάζοντας αντεθνικά τη χώρα σε πολεμικούς κινδύνους: Με πολεμικές προετοιμασίες (βλέπε τώρα κατοχή Ελευσίνας από αμερικάνους) και συνεχή πολεμικά ανακοινωθέντα και δράσεις, που προκαλούν παρόμοιες από την άλλη πλευρά. Το ίδιο να γίνει σε όλες τις εμπόλεμες περιοχές-χώρες και στον κόσμο.

Άμεση Διαρκής Ειρηνική, Επαναστατική Αντιιμπεριαλιστική-Αντικαπιταλιστική και Σοσιαλιστική Συνύπαρξη και Ομοσπονδία των λαών και εθνών των εμπόλεμων περιοχών.

Ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός, δεν επιτρέπει καμιά ειρηνική λύση στα εθνικά προβλήματα, με πολεμικά και ναζιφασιστικά μέσα, με δολοφονικές ναζιφασιστικές κυβερνήσεις και πρακτικές, σε όλο τον κόσμο, με τωρινή αιχμή του δόρατος (μπούμερανγκ εναντίον του την ίδια στιγμή) στην Ουκρανία και το Ισραήλ, με τις δολοφονικές, διεφθαρμένες και ναζιφασιστικές κυβερνήσεις των υπόδικων Ζελένσκι-Νετανιάχου. Απέναντι στον ολοκληρωτικό δολοφονικό πόλεμο του ιμπεριαλισμού εκεί και σε όλο τον κόσμο, εδώ και έναν αιώνα, με αποκορύφωμα τους Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα τον Διαρκή Γ Παγκόσμιο Πόλεμό του, η απάντηση ήταν, είναι και θα είναι η Αντιιμπεριαλιστική-Αντικαπιταλιστική Αντίσταση κι Επανάσταση, με όλα τα μέσα, όπως αυτά που χρησιμοποιεί η Παλαιστινιακή Επαναστατική Αντίσταση και ο Ηρωικός Παλαιστινιακός Λαός. Με τη συμπαράσταση όλων των λαών του κόσμου, όπως το δείχνουν οι τεράστιες διαδηλώσεις υπέρ των Παλαιστινίων σε όλο τον κόσμο, στις ίδιες τις ιμπεριαλιστικές-καπιταλιστικές χώρες, ΗΠΑ, ΕΕ, Ελλάδα. Έχοντας οι λαοί σαν κέντρο Αντίστασης κι Ανατροπής του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού και του πολέμου-ναζιφασισμού του, τη Λαϊκή Κίνα και τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Όπως και κάθε προηγούμενο καθεστώς ατομικής ιδιοκτησίας, δουλοκτησία και φεουδαρχία, στην κρίση αποσύνθεσης και κατάρρευσης-ανατροπής τους είχαν για την επιβίωσή τους μόνο τον πόλεμο και τις δολοφονικές επιθέσεις ενάντια στην ανθρωπότητα, με όλα τα μέσα, έτσι και ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός είναι σε τέτοια κρίση αποσύνθεσης και κατάρρευσης-ανατροπής του από το σοσιαλισμό, που έχει σαν μοναδικό του μέσο επιβίωσης το πολεμικό και ναζιφασιστικό ενάντια στην ανθρωπότητα. Σ’ αυτή την κρίση αποσύνθεσης, κατάρρευσης κι ανατροπής είναι που παραδέρνει και η διεφθαρμένη και προδοτική γραφειοκρατία της αριστεράς κάθε απόχρωσης που υπηρετεί τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, τα σχέδια, τις προετοιμασίες και τις δράσεις του (όχι τα Κόμματα και οι Ομάδες της Αριστεράς που αυτά Αναγεννώνται από τις στάχτες της γραφειοκρατίας τους, σαν ιστορική ανάγκη, μαζί με το σοσιαλισμό που αντιπροσωπεύουν και που έχει γεννηθεί και γιγαντώνεται εδώ και έναν αιώνα). Ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός αποσυντίθεται, καταρρέει κι ανατρέπεται, εξαφανίζεται οριστικά από την ιστορία, η Αριστερά αποσυντίθεται παροδικά από τη γραφειοκρατία της, αλλά Αναγεννάται μέχρι το σοσιαλισμό.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΠΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΑΤΑΙ

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΑΓΕΝΝΑΤΑΙ

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΠΟΥ ΕΚΦΥΛΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Μετά τα απανωτά προγραμματικά πραξικοπήματα της γραφειοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο ίδιο της το Κόμμα και τις συλλογικές αποφάσεις, σε συνέδρια, κτλ, ήλθε και το επιστέγασμα, το εποικοδόμημά τους, το θεσμικό πραξικόπημά της, αυτό της εκλογής, χωρίς καμιά εσωτερική άμεση δημοκρατική διαδικασία στον ΣΥΡΙΖΑ, του νέου προέδρου. «Από το πουθενά» κι «από τα πάνω», «συστημο-κατέβατος» όσο αφορά αυτή τη διαδικασία, αλλά κατευθείαν φυτεμένο από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, του Κασελάκη. Βέβαια με την υποστήριξη του πιο δεξιού, προδοτικού, πραξικοπηματικού και προβοκατόρικου τομέα αυτής της γραφειοκρατίας. Με κύριο σκοπό τη διάλυση του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ των μελών και των κοινωνικο-πολιτικών αγωνιστών του και τη δημιουργία ενός ανοιχτά αστικού κόμματος, τουλάχιστον όσο αφορά την ηγεσία του. Αυτός ο σκοπός του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και της γραφειοκρατίας πρέπει και μπορεί ν’ ανατραπεί, μέσα κι έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις εσωτερικές δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες του, που πρέπει να ενεργοποιηθούν επειγόντως. Πριν Κασελάκης και σια προλάβουν, με οργανωτικά τώρα και τελειωτικά πραξικοπήματα, να απομονώσουν, διώξουν ή να οδηγήσουν σε παραίτηση τα πραγματικά αριστερά μέλη και στελέχη.

Αστικό κόμμα και γραφειοκρατία της αριστεράς κάθε απόχρωσης υπηρετούν κι ακολουθούν σ’ αυτή τη φάση της ιστορίας την κρίση αποσύνθεσης, πολέμου και ναζιφασισμού του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού. Αυτό το σύστημα και τους στρατηγικούς του στόχους έρχεται να υπηρετήσει ο Κασελάκης και η «ανανεωμένη» γραφειοκρατία του, αλλά κι αυτή του την αποσύνθεση ν’ ακολουθήσει. Σε μια χώρα όπου δεξιά και γραφειοκρατία της αριστεράς, κάθε απόχρωσης, την έχουν μετατρέψει σε προτεκτοράτο αυτού του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και των επιτελικών κέντρων του ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που, εκτός των άλλων, έχουν καταργήσει κάθε «επιτελικό κράτος» για τη χώρα και το λαό της και το έχουν αντικαταστήσει με το Γενικό Στρατιωτικό Επιτελείο, με συνοδούς κάθε ναζιφασιστικές μεθόδους, στην Ελλάδα όπως και σε όλο τον κόσμο.